επόμενο ιατρικό δελτίο τύπου νοσοκομείου για θύμα θερμοπληξίας
"δεν ήταν άνθρωπος, φτωχός ήταν και κάναμε ό,τι μπορούσαμε, ας πρόσεχε"
Περί κανονικότητας
Δεν είναι κανονικότητα το να κινδυνεύω καθημερινά να κολλήσω έναν ιό που θα μου αφήσει αναπηρία για όλη μου τη ζωή, δεν είναι κανονικότητα να γράφουμε έναν τίτλο σε ένα άρθρο για ανθρώπους που πνίγονται καθημερινά στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο και μετά να τους ξεχνάμε ξανά λίγες ώρες μετά, δεν είναι κανονικότητα για ένα βασικό μισθό που δεν σου αρκεί ούτε για να ζήσεις μόνος σου να ρισκάρεις τη ζωή σου καθημερινά, δεν είναι κανονικότητα το να μπαίνω σε ένα πλοίο ή σε ένα τρένο και να εξαρτάται η ζωή μου από έναν (1) υπάλληλο, μιας και οι ζωές μας κοστολογούνται τόσο φτηνές, που τα συστήματα ασφαλείας είναι από ανενεργά εώς ανύπαρκτα. Δεν είναι κανονικότητα να θυσιαζόμαστε στο βωμό του κέρδους και να μας επιστρέφεται στα μούτρα μονίμως μια «ατομική ευθύνη».
Δεν είναι κανονικότητα να δουλεύεις μέχρι να πεθάνεις.
Δεν είναι κανονικότητα να μην κουνιέται φύλλο μέσα σε αυτήν τη δυστοπία.
Να σκοτώσουμε πρώτα και κύρια το αφήγημα της κανονικότητας.