@RezaHoss
علتش اصطلاحاً همگونی واکهای است که در آن یک واکه از واکهٔ قبل یا بعدش تأثیر میپذیرد.
در مثالهای شما هم فتحه از حرف ساکنِ بعدش متأثر شده و به کسره تبدیل گشته است.
مفهومی وجود دارد به نام «کلیشهٔ زبانی».
خیلی خلاصهاش میشود آن کلمهها یا عبارتهایی که گوینده برای پر کردن خلأ بین کلمات مکرراً از آن استفاده میکند.
برای نمونه کلیشهٔ زبانی خیلی از ما کلمهٔ «مثلاً» است.
کافی است به گفتههای خودتان یا دیگران دقت کنید و ببینید چقدر بهوفور و بیآنکه لازم باشد از آن استفاده میکنیم.
داشتم رادیو #جادی را گوش میکردم و برای اولین بار توجهم جلب شد که او چقدر از این عبارت استفاده میکند:
«و اینجور چیزها».
جالبتر اینکه حتی لحن ادای کلمات هم تغییر نمیکرد.
قال افشین:
#زبانشناسی که وِرد زبانش کلمات رکیک است، همانند کسی است که لباس روحانیت به تن دارد و روابط نامشروع دارد.
@Rebellious
اگر ممکن است مطالب اینچنینی را هشتگ هم بزنید که راحتتر در نظر باشند.
برای مثال هشتگ #فارسی یا #زبانشناسی