این فرض مرسوم است که مردم با فقیر شدن به سوژه تغییر و انقلاب تبدیل میشوند. #مارکس به عنوان تئوریپرداز #انقلاب بر این نکته تأکید دارد که فقر به خودی خود نمیتواند سازنده سوژه انقلابی باشد؛ فقیر انقلابی نیست، بلکه برای این سوژه انقلابی شدن افراد و جامعه نیازمند میانجیهایی چون آگاهی طبقاتی و سازمانیابی هستند. این مسأله به میزانی حائز اهمیت است که باید گفت، «فقیر سازی» بیش از هر چیز یکی از مهمترین برنامههای سیاسی طبقات حاکم در سازوکار سرمایهداری است تا برنامهای اقتصادی.