Toegift na #DeAvonden ‘We zijn vanmiddag ongewoon diepzinnig', via ISVW.
https://m.soundcloud.com/isvwpodcast/aflevering-62-mathieu-berteloot-over-de-avonden
Tja, modereren is goed, maar je kunt ook doordraven. Het door mij beheerde account @fritsvanegters wordt al lang op de huid gezeten door een ongeletterde, humorloze, overijverige dienstklopper, die eist dat ik het account als ‘bot’ markeer, wat ik natuurlijk niet ben (“Ik leef, ik adem. En ik beweeg. Ik adem, ik beweeg, dus ik leef.”). Nadat ik (deels) aan zijn verzoek om meer context te geven in de bio heb voldaan (link naar de wiki-pagina over #DeAvonden) wordt het account opeens ‘beperkt’.
Als je niet genoeg kunt krijgen van De Avonden, en ChatGPT vraagt hoofdstuk 11 te schrijven, waarin Frits van Egters op nieuwjaarsdag met hoofdpijn opstaat. Toch (nog) niet helemaal de brille van Reve…
#chatgpt #gerardreve #deavonden #literatuur
Hij zoog de borst vol adem en stapte in bed. "Het is gezien," mompelde hij, "Het is niet onopgemerkt gebleven." Hij strekte zich uit en viel in een diepe slaap. #DeAvonden
31 december 1946, Oudjaar
“Duizend jaren zijn voor u als de dag van gisteren," ging Frits voort, "en als een wake in de nacht. Zie de dagen van mijn ouders. De ouderdom nadert, ziekten nemen bezit van hen, en er is geen hoop. De dood nadert, en het graf gaapt.”
We onderbreken #DeAvonden even voor een intermezzo.
En thans, broeders en zusters, willen wij gezamenlijk zingen dat heerlijke lied, "Knolraap en lof, schorseneren en prei"
Op bladzijde 85 van onze bundel.
Een fijne motregen had juist opgehouden. "Ik zou me erg moeten vergissen, als er niet een stevige mist op komst was," zei hij bij zichzelf, toen hij buitenkwam. #DeAvonden
Vandaag is het oudejaarsdag, ook op de eerste verdieping van het huis Schilderskade 66. #DeAvonden
Hij bette met zijn zakdoek zonder wrijven zijn ogen, maar voelde ze opnieuw vochtig worden. "Het moet zo zijn," zei hij bij zichzelf, "het doet er niet toe. Laat ik mij overgeven." #DeAvonden
"Mensen die snel tot tranen komen, hebben in de regel een oppervlakkig en wreed karakter," dacht hij. "Het is verachtelijk." Hij sloot zijn neus, slikte en hield het hoofd schuin naar rechts. #DeAvonden
"Wanneer ik goed zie," zei deze, "begint de dreiging van kaalhoofdigheid zich ook bij jou te vertonen." "Ik kan precies zien," dacht hij, "hoe de mistdruppels voor op de schedel neerslaan, waar alleen nog schrale, korte haartjes zitten". #DeAvonden
30 december 1946
Ziekten, ouderdom en de dood zijn de gespreksonderwerpen tegen het einde van het jaar.
“Boven de zestig moesten ze eigenlijk allemaal worden afgemaakt,” zei Frits. “Geen misplaatste zachtmoedigheid. Oude mensen zijn een plaag.”
"Nu met verstand en gevoel een vraag stellen," dacht hij. "Eerst een paar woorden om het gehoor te scherpen."
"Abadida didonkolo bolde nettowinst intedus, vader," zei hij, "igatedo bedankt dedestel."
"Wat?" vroeg de man, zich naar hem toe buigend.
#DeAvonden
Hij liep naar de zijkamer, stak de gaskachel aan en ging na, hoe ver de kraan kon worden dichtgedraaid, voordat de vlammen uitgingen. "Onnozel tijdverdrijf," dacht hij. Zijn moeder riep hem voor het eten. #DeAvonden
29 december 1946
Frits staat brak op en wil weg.
“Men kan weg moeten, zonder dat men ergens heen moet. Dat zijn de gevallen, dat men ergens vandaan moet.”
“Blijf gezellig theedrinken,” zei zijn moeder.
Toen hij voor de huisdeur stond, dacht hij: "Er is geen enkele reden, waarom deze avond zou moeten mislukken. Ik heb een vermoeden, dat hij slaagt. Een avond, waarvan het verloop van te voren vaststaat, kan onmogelijk een mislukking worden. Men dient zich niets meer voor te stellen, dan verwacht kan worden, dat is alles." #DeAvonden
"Het einde van het jaar nadert" dacht hij. "Ik loop hier in de stad, door de mist, naar huis, terwijl het donker wordt. Het zijn de laatste dagen van het jaar." ........ "Toch is dit het goede weer om te kunnen nadenken," mijmerde hij verder. "Bij deze atmosfeer beseft men zijn werkelijke waarde." #DeAvonden
28 december 1946
Frits gaat ‘s avonds uit met drie vrienden en drinkt zeer vele borrels.
“Iedereen heeft zijn geschiedenis,” zei hij, “maar het is zelden een belangrijke.”