Walking on Stones, A Novel
by Chris Handrahan

The inseparable body and mind of all life.
A novel about the consciousness of life and existence.

Books inspire more books.

#StitchedInkMedia #StitchedInkBooks #Books #WritingCommunity #Writing #Consciousness #Creativity #Fiction #Fediart #MastodonArt #Bookstodon #ArtistOfMastodon #Art #Mystery #Drama #Suspense #Novel #Fedibook #Literature

Walking on Stones
A Novel by chris handrahan

Find Publisher/Author Discounts (50-65%) on eBook until July 9 in US, UK, CA, AU, NZ.

A novel of hidden, layered mysteries.

It didn't seem like her story to confess.

Books inspire more books.

Find the book,
https://books2read.com/walkingonstones

#StitchedInkMedia #StitchedInkBooks #books #Fiction #Writing #Creativity #StitchedInkBlog #bookstodon #artistsonmastodon #Novel #Fediart #Mystery #Literature #Suspense #Publishing #writingcommunity #Fedibook #Art

Walking on Stones
A Novel by c. handrahan

Publisher discount can be found in EU market, where available, on Tolino, Vivlio, Kindle, Apple Books until June 30.

Check Libraries for eBook.
And Kobo Plus.

https://www.chapters.indigo.ca/en-ca/books/contributor/author/chris-handrahan/

Find the book,
https://books2read.com/walkingonstones

#StitchedInkMedia #StitchedInkBooks #books #Fiction #Writing #Creativity #StitchedInkBlog #bookstodon #artistsonmastodon #Novel #Fediverse #Fediart #Mystery #Literature #Suspense #Publishing #Library #Fedibook

“I’d rather Mastodon has tooling and conventions available to deal with this rather than ‘we always hoped this would never happen.’” — https://searchtodon.social/Adventures-in-Mastoland.html ✌️

#ToldYouSo #FediBook #NDA

Dzisiaj Japoński klasyk - Tale of the Heike.

Nie będę mówił zbyt dużo, ale ta książka to absolutnie doskonała, historycznie-mitologiczna historia jednego z ważniejszych konfliktów średniowiecznej Japonii. Rzadko spotykamy w popkulturze treści traktujące o czymś innym, niż II wś, Sengoku Jidai i Boshin War.

Jeśli interesujecie się klasyczną literaturą albo historią, pozycja obowiązkowa - jest jedyna w swoim rodzaju. Edycja Penguin którą posiadam jest niesamowicie dobrze sformatowana, okraszona ślicznymi rycinami i generalnie jest przyjemna dla oka.

Wydanie angielskie.
Ocena 9/10, momentami się dłuży - ale to stara książka. Czasem trudno zrozumieć treści bez chwili resarchu. Pozycja trudna, ale satysfakcjonująca.

#mastodonoweksiążkary #fediksiążka #fedibook #polecajka #penguinbooks

❦ Napisałam dziś na Instagramie post, który jest dla mnie ważny. Pokazuje moje podejście do internetowej twórczości, które sobie wypracowałam w ciągu ostatnich kilku lat :) Przeklejam też dla Was!

❦ Na wielu kontach widzę często teksty w stylu „przepraszam, dawno mnie tu nie było” itd. Kiedyś też tak pisałam, ale wzbudzało to we mnie wieczne poczucie winy. Staram się więc już tego nie robić.

❦ Muszę Wam coś wyznać. To konto jest tak naprawdę głównie dla mnie. Zaczęłam je prowadzić, żeby zmotywować się do czytania, bo kilka lat po skończeniu polonistyki nadal borykałam się z kryzysem czytelniczym typu „czytam dwie książki na rok, w tym jedną kucharską”. W międzyczasie odkryłam, że są tu wspaniali ludzie, z którymi mogę rozmawiać o książkach. To są moje cele – i konto spełnia moje oczekiwania pod tym względem. Myślę, że to ważne, żeby te cele sobie uświadamiać i o tym mówić.

❦ Oczywiście fajnie by było, gdyby więcej ludzi czytało to, co piszę. Ale nie jest to też priorytet. @zpopk powtarza, żeby nie porównywać się do niej i do jej liczby tekstów, bo ma już wieloletnią wprawę i to jej praca. I ja sobie to bardzo biorę do serca.

❦ Bookstagram jest wspaniały, ale to nie moja praca i nie zamierzam go w żaden sposób monetyzować. Może kiedyś się to zmieni, a może nie. Jestem tu głównie dla siebie i opowiadam Wam o rzeczach, gdy mam coś do powiedzenia. Gdy nie mam, żartuję sobie z Wami, relacjonuję, co robię, albo znikam na jakiś czas. Wyzwalające było uświadomienie sobie, że przecież nikt tego nie sprawdza, nikomu tak naprawdę nie zależy xD i mogę robić, co chcę.

❦ Taką konwencję wypracowałam, u mnie ona działa. Nie wściekam się na algorytmy, nic od nich nie chcę. Jak coś pójdzie w wiral, to jest miłe zaskoczenie i się cieszę. Czasem nałożę reklamę. Mam ze wszystkim luz, czytam dużo. Wiem, że nie u każdego to zadziała, chciałam się po prostu podzielić swoją filozofią :D Co działa u Was?

#książkodon #mastodonoweKsiążkary #fediBook #fediKsiążkary #książki

❦ Chyba więcej osób wie, że drugi mąż Agathy Christie był archeologiem i dlatego tak dobrze znała ona realia prac wykopaliskowych niż że jej pierwsza (naprawdę duża) podróż po brytyjskich koloniach miała miejsce już w 1922 roku, jeszcze z pierwszym wybrankiem serca! Jak to możliwe?

❦ Archie Christie dostał pewnego dnia interesującą propozycję – związana była ona z Wystawą Imperium Brytyjskiego, która miała miejsce w 1924 roku. Miał towarzyszyć majorowi Belcherowi (o którym dowiecie się co nieco, jeśli przeczytacie listy Agathy) jako doradca finansowy w trasie przez kolonie, która miała na celu promocję tej wystawy. Agatha pojechała z mężem, a ich malutka jeszcze córka, Rosalind, została z rodziną.

❦ Z nielicznych listów (książka ma twardą oprawę, gruby papier, dużo zdjęć i olbrzymią czcionkę – jest sztucznie napchana) wyłania się obraz kobiety cieszącej się każdą chwilą tej wielkiej podróży, a także wykazującej się potrzebną czasem cierpliwością. Belcher był więcej niż problematyczny, do czego pisarka podchodziła czasem z rezygnacją, czasem ze strachem, a po latach – ze śmiechem. Mówiła na przykład, że był on królem blefu i wielkim gawędziarzem. Podobno nigdy nie dowiedzieli się, ile z jego fantastycznych historii było prawdziwych, a ile nie.

❦ W ciągu 10 miesięcy byli między innymi w Afryce Południowej (Agacie bardzo się podobało w Kapsztadzie), Australii i Nowej Zelandii, Honolulu, Kanadzie, a także w Stanach Zjednoczonych (pisarka miała w Nowym Jorku ciotkę). W obliczu ogromu imperium brytyjskiego to była jednak zaledwie kropla w morzu – kolonii było przecież mnóstwo. Nasuwa się więc pytanie – stawia je poniekąd też wnuk pisarki, który opracował ten zbiór, Mathew Prichard – czy ta wyprawa została zorganizowana ze względu na faktyczne potrzeby, czy być może to złotousty Belcher potrafił brawurowym blefem zafundować kilku osobom podróż życia? Tego się już nie dowiemy...

(post recyklingowany z Instagrama :)

#książkodon #agathaChristie #mastodonoweKsiążkary #fediKsiążkary #fediBook #podróżPoImperium #książka

OMG sold out 😱 A bit nervous but excited about my #IoT & Law book launch organised by The Royal Society of Arts (whose past fellows include Karl Marx, Marie Skłodowska-Curie and Nelson Mandela). Thank you in particular to Ann Packard FRSA HonFRIAS and the Media, Creative Industries, Culture and Heritage Network for leading on this, and Chiara Avanzato (Istituto Italiano Di Cultura) for the wine! https://www.thersa.org/events/fellowship/2022/12/the-internet-of-things-and-the-law #IoTLaw #iotfedi #bookfedi #fedibook

❦ U Agathy Christie często jest tak, że narrator/ka na początku bardzo się kryguje, pisze, że och, no nie wiem, czy chce mi się w ogóle opisywać tę historię, ale, ach, jest taka niesamowita (i tu następuje antycypacja przyszłych wydarzeń), no i z moim skromnym udziałem, więc NIECH WAM JUŻ BĘDZIE xD

❦ Wydaje mi się, że to pewnie miało na celu zwiększenie jakiejś immersji, sprawienie, żeby czytelniczka/czytelnik się bardziej wczuli. Bo nie mamy wszystkowiedzącego narratora, tylko jakąś osobę, która też ma na wydarzenia wpływ (czasem jej ufamy, a czasem nie i tu Christie była bardzo nowatorska, ale o tym jeszcze kiedyś więcej napiszę i ofc oznaczę spoilery do jednej z jej powieści).

❦ A dziś zmierzam do tego, że strasznie lubię te wtręty na początku. Lubię ich powtarzalność i to, że są urocze i komiczne i zawsze wprowadzają jakieś postacie i historie z dupy xD

#książkodon #mastodonoweKsiążkary #fediBook #AgathaChristie #kryminały #fediKskążkary #książki

❦ Do każdej książki mojej ukochanej niegdyś Lucy Maud Montgomery podchodzę teraz z obawą, jako że nie czytałam ich od kilku lat i boję się, że uznam jej powieści za wydumane, pretensjonalne, a w najlepszym razie infantylne.

❦ Błękitny zamek mnie nie zawiódł. Zanotowałam sobie przed czytaniem, co pamiętałam sprzed 15 lat, gdy czytałam tę książkę po raz pierwszy: znękaną przez rodzinę bohaterkę, która nosiła w sobie jednak jakieś poczucie humoru, wyrok śmierci w postaci choroby serca i związaną z tym zmianę zachowania, która obejmowała m. in postawienie się rodzinie we wspaniały i oczekiwany przeze mnie sposób – tyle. Podejrzewałam, że prawdopodobnie członkinie rodziny mylą mi się z tymi z Janki z Latarniowego Wzgórza (tak istotnie było).

❦ Nie pamiętałam za to odważnych działań bohaterki, licznych spacerów po lesie, jej wewnętrznej metamorfozy, dość nieoczywistego romansu oraz… powiązań towarzyskich jej wybranka. Nie pamiętałam też bezpretensjonalnego stylu i przeświadczenia, że taką historię autorka musiała pisać, gdy już była odarta przynajmniej z części młodzieńczych ideałów. Wszak nie jest to idealna, cukierkowa miłość Ani i Gilberta, która w późniejszych tomach, gdy mogła się rozwinąć – została skryta w tle jako coś oczywistego. Tutaj romans jest dojrzalszy, a bohaterowie bardziej świadomi faktu, że nie ma na świecie osób idealnych i niektóre wady czy dziwactwa ukochanej osoby można po prostu zaakceptować.

❦ Mam też wrażenie, że główni bohaterowie są bardziej pogłębieni od znanych mi bohaterek tej autorki, chociaż cała reszta (a szczególnie rodzina Joanny) jest tak koszmarnie przerysowana (naprawdę są tragiczni i dlatego metamorfoza bohaterki tym bardziej cieszy), że każda w miarę normalna postać może się wydać przewspaniała. Fabuła może się pewnie wydać nieco naiwna, ale ja z moim sentymentem do historii świetnie się bawiłam. Polecam więc, nawet na pierwsze spotkanie z dzieciństwem!

#książkodon #mastodonoweKsiążkary #fediKsiążkary #fediBook #lucymaudmontgomery #powieść #błękitnyzamek #książka

❦ Czytam teraz Trzy tłumaczki Umińskiego. Trochę nie do końca mi pasuje styl, ale ciekawostki tłumaczeniowe w zupełności wynagradzają tę niedogodność. Tutaj o tłumaczeniu klasyki na przykładzie Jane Austen:

#tłumaczenia #trzyTłumaczki #MastodonoweKsiążkary #książkodon #książki #FediBook #FediKsiążkary

@praqa na książki zaczyna też powolutku funkcjonować #książkodon. I same #książki właściwie też, no i #fediKsiążkary #fediBook :D

❦ W ramach mojej (bardziej instagramowej) akcji Doczytywanko skończyłam dziś trzecią książkę, Panie z Cranford Elizabeth Gaskell.

❦ Polecam wszystkim, którzy lubią klasykę. Nastrój niemal jak u Jane Austen – tylko że pierwszoosobowa narratorka jest troszkę dziwniejsza, bo mniej wszechwiedząca (przez to momentami przekomiczna).

❦ @catusgeekus w ostatnim Czytu Czytu przytoczyła termin, którego wcześniej nie znałam, a który dostkonale do Pań z Cranford pasuje – no plot, just vibes (czy jakoś tak :D). To jest właśnie taka książka. Tam się naprawdę nic nie dzieje. I to jest wspaniałe!

❦ Ot, starsze panie, w większości konserwatywne snobki jakich mało, próbują jakoś żyć w małej mieścince, czasem się poróżnią, innym razem wykazują się brakiem subtelności, próżnością, wręcz złą wolą, trochę kombinują – ale w gruncie rzeczy wszystkie są poczciwe i mają dobre serca.

❦ Przyglądamy się temu spokojnemu życiu oczami Mary, osoby z zewnątrz, przyjeżdżającej tylko z wizytami, a jednak wciąż przyjmowanej w lokalnym snobistycznym kółeczku. Chodzimy na herbatki i proszone spotkania, myślimy, czy kupować materiał na nową suknię (bo nas nie do końca stać) i przyglądamy się biedzie, w której żyją ci dumni ludzie, którym nie pozostało prawie nic prócz dobrego, angielskiego urodzenia.

❦ Muszę przyznać, że z pespektywy czasu i w obecnych realiach momentami opowiadana historia bywa czasem wręcz kuriozalna. Jednak wszystko to okrasza miła nadzieja, że starodawny snobizm odchodzi już do lamusa, a jego miejsce musi zająć wzajemna życzliwość.

#PanieZCranford #ElizabethGaskell #klasyka #książkodon #MastodonoweKsiążkary #książkary #książki #doczytywanko #fedibook #fediksiazkary #doczytywanko

❦ To jest tak nierówna książka, że zdania, które chciałabym zapisać w notatniku przeplatają się swobodnie z tymi, od których odwracam wzrok z obrzydzeniem. Autor jest spostrzegawczy i mocno się tym napawa, jednak czasem jego rozmyślania idą w stronę tak paskudnych stereotypów, że nawet czasy go nie usprawiedliwiają. Zobaczcie sami.

❦ „Myślałem, że coś mi się przywidziało, musiałem przetrzeć oczy; ten obraz był tak okropnie stary: ci fellachowie, niewolnicy, którzy znoszą teraz piasek z piramid, a za ich plecami nadzorca z batem w ręce…
…w taki sposób ci sami fellachowie budowali te same piramidy przed pięcioma tysiącami lat, poganiacz i wtedy stał za nimi, z batem w ręce.
Tymczasem przeminęło pięć tysięcy lat, a nic się nie wydarzyło”.

Trafne, prawda? A zobaczcie tutaj:

❦ „Afryka wszystko toleruje, niczym gnuśne zwierzę, zbyt ospałe i zmęczone, żeby strząsnąć z ciała te obce pasożyty, i dalej roi sobie nieopodal wody i pod słońcem.” „Nikt nie pracuje, bo wyszło słońce i mocno przypieka, bo Bóg jest łaskawy, a i dlatego, że dzisiaj już raz jedli, rankiem, i dlatego, że rozmnażają się jak króliki, i dlatego, że umierają jak króliki […]”.

❦ Powiecie: człowiek swoich czasów, wszyscy wtedy tak myśleli itd. Dobrze, fajnie. Ale czy taki autor zasługuje tylko na zachwyty? Czy nie powinno się nad nim pochylić i go zanalizować, skoro mamy już XXI wiek i krytykę postkolonialną, wszak jesteśmy o jednego Saida dalej? Zupełnie nie rozumiem też, dlaczego w posłowiu nie ma ani słowa o problemach tej książki, jest za to wspomnienie o „nad podziw wolnym od stereotypów ujmowaniu wątków i tropów”.

❦ Márai był 26-letnim szczylem, gdy pisał Śladami bogów. Dam mu jeszcze jedną szansę, kupiłam nawet jego powieść. A do Was mam apel. Krytykujmy! Nie każde dzieło musi być doskonałe i nie każda wada przekreśla całokształt.

(Post recyklingowany z książkowego Instagrama)

#książki #książkodon #MastodonoweKsiążkary #fedibook #ŚladamiBogów #SandorMarai #FediKsiążkary

❦ Jakie to były przyjemne książki! Przyszły do mnie akurat w momencie, gdy szukałam jakiegoś lekkiego fantasy. A co może być lepszego niż historia o okrutnych elfach, która ma elementy romansowe, ale nie do przesady, i świetnie przetworzony motyw enemies to lovers? Elfy w serii Holly Black są groźne i podstępne, co było dla mnie szokiem, bo kojarzyłam tylko gdzieś w oddali umysłu posągowego Orlando Blooma z Władcy Pierścieni, a po drugiej stronie spektrum – Dzwoneczka z Piotrusia Pana.

❦ Z radością złapałam się na kilka zmyłek przygotowanych przez autorkę – od wyboru ukochanego głównej bohaterki (chociaż z niedowierzaniem, bo raczej od początku było wiadomo, kim jest tytułowy okrutny książę) po elfowe zagrywki polegające na grach słów. Samo zakończenie też przypadło mi do gustu – tego typu bajkowe historie potrzebują cukierkowych zakończeń, cudownego mieszania się dwóch odległych światów i pizzy (kto wie, ten wie!)

❦ Polecam miłośnikom i miłośniczkom lekkich i szybkosięczytających historii fantasy, young adult, tropu enemies to lovers i sarkastycznego humoru.

❦ Zdjęcie robione w Empiku, ale opamiętałam się i (mimo superceny) nie kupiłam! Jeśli ktoś by chciał więcej moich wrażeń i trochę spoilerów, a także polemikę ze spoilerową częścią podcastu Czytu Czytu, zajrzyjcie parę postów wstecz na mojego Instagrama (to recyklingowany wpis).

#książkodon #MastodonoweKsiążkary #Książkary #książki #fantasy #youngadult #HollyBlack #OkrutnyKsiążę #fedibook

@insurgentem
Favorites are The conquest of Bread by Pyotr Kropotkin, Tao teh Ching, lao tzu: Ursula K LeGuin translation, 1984 by Orwell, Ulysses by James Joyce, works of Alan Watts, Hunter Thompson, Auto bio of Malcolm X, Alex Haley, island of the blue Dolphins, Anäis Nin, open Veins of Latin America, The Godfather, Mario Puzo #fedibookclub #fedibook

since I'm a big loudmouth

https://www.monkinetic.blog/weare-social-branding.html

I love playing with branding. #federatedweb #fedibook #wearesocial

@sivy Hey. I've seen you mention your ideas for #blogodon a few times. Have you heard of #fedibook? It's a similar idea that's starting to take off. I think your ideas would fit really well there.

cc @banjofox@dev.glitch.social https://github.com/BanjoFox/fedibook

#fedibook looks pretty cool. I've been reading up on #Rust so maybe it's a good project to cut my teeth on.

What if you could login using mastodon OAuth so your accounts were linked. A small fedibook post could be cross-posted to your mastodon account. Longer posts could be posted as links.

I know the main goal is an alternative to Facebook, but if the post editor is good enough it could be a great alternative to Medium.