Szkoła Cyniczna (Epoka Hellenistyczna)

Myśliciele podążający za nurtem cynicznym stanowili wielką odskocznię od rozwijającej się stopniowo kultury cywilizacji Hellenistycznej. Zachwalali oni bowiem życie proste, zgodne z naturą - która była równoznaczna z szeroko pojmowaną przyrodą. Przez innych byli nazywani mianem "psich filozofów". Twórcą szkoły cyników był Antystenes z Aten, nędzarz, który studiował u Sokratesa, a także liznął myśli sofistów. Niewiele tak naprawdę wiadomo o cynikach, bowiem wiemy o nich głównie z przekazów późniejszych, zabarwionych niesamowicie nieprzychylną krytyką. Antystenes, tak jak Diogenes - inny kultowy przedstawiciel tej myśli - występował przeciwko Platonowi oraz jego idealizmowi.

Nauka praktykowana przez cyników była idealnym odzwierciedleniem jej twórców, charakteryzowała się sensualizmem w teorii poznania i sprzeciwem wobec materialistycznej koncepcji świata. Cechowali się brakiem majątków, wyrzekaniem się oficjalnych stanowisk i pochwalaniem szacunku do kodeksu etycznego. Dlatego często wyrzucali pieniądze do morza. Uważali, że największą wartością życia jednostki jest szczęście, które można osiągnąć wyłącznie żyjąc zgodnie ze swoją naturą i przyrodą. Odrzucali oni instytucję państwa i kulturę, uważając je za sztuczne oraz ograniczające. Naturalne było to, co przyrodnicze i stanowiło minimum życiowych potrzeb. Jak mówił Antystenes - rzeczy nienaturalne to rzeczy złudne.

#FilozofiaPolityczna #Filozofia #Polityka #Nauka #Ciekawostka

Marsyliusz z Padwy (ur. ok. 1275 - zm. 1343) jest bardzo ważnym człowiekiem z punktu widzenia #FilozofiaPolityczna - w szczególności dla ludzi, wyznających ideę tzw. sprawiedliwości społecznej. Jest on bowiem człowiekiem, który opracował i spopularyzował na ogromną skalę sentyment samorządności w małych, wiejskich społecznościach chłopskich. Nie było to łatwe zadanie, ponieważ za swojego życia zastał on epokę przepychanek między papieżem, w którego rękach spoczywała największa władza, jaką miał kościół w swojej historii, a także bardzo silnego Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Z wykształcenia był lekarzem, a dorobek myśliciela politycznego jest w zasadzie wynikiem hobby, które wprowadziło naszego delikwenta w środowiska Awerroistów - średniowiecznych "odkrywców" filozofii Arystotelesa. Po opublikowaniu swojego dzieła, "Defensor Pacis", będącego przewodnikiem po jego myśli politycznej, został okrzyknięty heretykiem przez kościół i do końca swoich dni wykładał oraz praktykował zawód lekarza na dworze Cesarza Rzymskiego.

Zrozumienie wizji świata oczyma Marsyliusza z Padwy jest instrumentalne, jeśli chcemy poznać proponowaną przez niego doktrynę polityczną. Jest zdania, że życia doczesnego nie można rozpatrywać w kategoriach wiary, a religia nie powinna nigdy równać się nauce. Państwo natomiast jest wynikiem woli ludzi, a jego doskonałość (bądź niedoskonałość) powinna być wyrażona w w kompletności środków, jakimi dysponuje, żeby zaspokoić wszystkie potrzeby obywateli. Staje w opozycji do myśli indywidualistycznej oraz sprzeciwia się egoizmowi, wyraża to w poglądzie, że interesy jednostki nie powinny być sprzeczne z interesami całej wspólnoty, jeśli wspólnota ta ma działać harmonijnie. Aparat państwowy powinien więc być wyłącznie strażnikiem pokoju (tytułowy Defensor Pacis), którego wyłącznym powodem istnienia jest gwarant bezpieczeństwa.

Créme de la créme filozofii Marsyliusza z Padwy możemy znaleźć w opracowanej przez niego "idei suwerenności ludu". Uważa on bowiem, że dobrze funkcjonujący rząd musi być monolityczny - czyli skupiać w swojej strukturze nie tylko techniki, ale także środki rządzenia, takie jak sądownictwo, administracja oraz środki przymusu bezpośredniego. Marsyliusz argumentuje, że rząd taki najlepiej sprawdzi się w systemie demokratycznym - systemie, który w jego czasach nie funkcjonował chyba nigdzie - ponieważ demokracja skutecznie będzie stanowiła przeciwwagę tyranii, ponieważ kompetencja prawodawcza będzie w rękach ludu, jednocześnie stając się gwarancją suwerenności. Ponadto, Marsyliusz wysuwa tezę, że prawo stanowione przez wspólnotę dla samej siebie będzie dużo efektywniejsze, niż to pochodzące z góry. Wynika to z argumentu - z którym ja osobiście się zgadzam - że społeczność bardziej przestrzega praw, które sama ustanawia, ponieważ jest lepiej w stanie rozpoznać swoje potrzeby. Dlatego też, dobrobyt społeczności jest swoistą rękojmą jej możliwości do stanowienia praw i przestrzegania ich.

#nauka #filozofia #polityka #ciekawe

Hej, z uwagi na moją specjalizację studiów, chciałbym podzielić się zagadnieniami z pola #FilozofiaPolityczna. Wydaje mi się, że są to rzeczy #ciekawe i pożyteczne społecznie, a przy okazji potraktuję to jako coping mechanism, by nie czuć, że tracę czas. I'm doing my part!

Thomas Hobbes (ur. 1588 - zm. 1679) jest jednym z moich ulubionych filozofów politycznych, których jednocześnie absolutnie nienawidzę. Dlaczego? Gość po prostu ma rację i boli mnie, że to akurat jego wizja jest najbliższa rzeczywistości, w której żyjemy nawet dzisiaj. Stał on w opozycji do innego, mniej pragmatycznego myśliciela, J. Locke'a, o którym również napiszę. Obaj stworzyli w sumie definicje tzw. "Umowy Społecznej", czyli genezę powstania państwa w podstawowej formie.

W jego wizji, stan naturalny przed-państwowy charakteryzował się walką każdego człowieka z wszystkimi innymi, wykorzystując swoje naturalne zdolności do wydarcia dla siebie jak najwięcej, bez oglądania się na potrzeby innych. Hobbes przyjmował jednak, że każdy człowiek jest równy - bo wszystkich da się zabić tymi samymi metodami - oznaczało to, więc, że każdy człowiek żył w nieustannym stanie obawy przed śmiercią z ręki drugiego człowieka. Dlatego też, umowa o ustanowieniu państwa była decyzją wszystkich podmiotów w społeczeństwie, które doszły do wniosku, że instytycja ta może zagwarantować bezpieczeństwo, pod warunkiem, że każdy uczestnik podda swoje indywidualne prawa i wolność wspólnej dla wszystkich władzy, która będzie w zamian chronić fizycznego dobrobytu i życia zainteresowanych. Hobbes był zdania, że monopolizacja aparatu przemocy państwa w praktyce oznacza, iż podmioty podlegające państwu są bezpieczne, ponieważ jednostki które zagrażają temu monopolowi łamią postanowienia umowy społecznej, co oznacza, że mogą legalnie zostać usunięte ze społeczeństwa. Władza jednak nie powinna ingerować w pewne aspekty życia obywatela, które nie zagrażają fizycznemu dobrobytowi innych uczestników życia społecznego.

Państwo w rozumieniu Hobbesa należy zatem rozumieć jako gwarancję wolności człowieka - ponieważ chroni go przed swoją naturą - która dla Hobbesa jest równoznaczna z egoistycznym wykorzystywaniem swojej siły dla osiągania wyłącznie swoich celów, bez czegokolwiek, co może mu w tym zaszkodzić. Państwo więc jest przejawem rozumu, które nakazuje dążyć do pokoju poprzez rezygnację ze swojej naturalnej swobody na rzecz praw innych ludzi, które bezpośrednio przekładają się na nasze prawa. Warto jednak zauważyć, że Hobbes był zwolennikiem absolutyzmu monarchy. Uważał, że król nie jest stroną umowy, nie podlega jej i władza ta nie może zostać odebrana. Był zdania, że mądry absolutny władca nie będzie tyranem, a zostawi dużą część swobód i zapewni elementarne potrzeby swoich obywateli, a także zapewni możliwości edukacji, rozrywki, rozwoju osobistego na rzecz pożytywnej służby państwowej. Dla Hobbesa szczęśliwy poddany to lojalny i pożyteczny poddany.

W tym samym czasie należy pamiętać, że uważa on, iż władca sam wynosi się ponad poziom zwykłego obywatela i nie podlega żądzom.

#polityka #nauka #filozofia #ciekawostka #ciekawostki

[1] Marsyliusz z Padwy (ur. ok. 1275 - zm. 1343) jest bardzo ważnym człowiekiem z punktu widzenia #FilozofiaPolityczna - w szczególności dla ludzi, wyznających ideę tzw. sprawiedliwości społecznej. Jest on bowiem człowiekiem, który opracował i spopularyzował na ogromną skalę sentyment samorządności w małych, wiejskich społecznościach chłopskich. Nie było to łatwe zadanie, ponieważ za swojego życia zastał on epokę przepychanek między papieżem, w którego rękach spoczywała największa władza, jaką miał kościół w swojej historii, a także bardzo silnego Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Z wykształcenia był lekarzem, a dorobek myśliciela politycznego jest w zasadzie wynikiem hobby, które wprowadziło naszego delikwenta w środowiska Awerroistów - średniowiecznych "odkrywców" filozofii Arystotelesa. Po opublikowaniu swojego dzieła, "Defensor Pacis", będącego przewodnikiem po jego myśli politycznej, został okrzyknięty heretykiem przez kościół i do końca swoich dni wykładał oraz praktykował zawód lekarza na dworze Cesarza Rzymskiego.

#filozofia #polityka #ciekawostka #nauka

[1] Hej, z uwagi na moją specjalizację studiów, chciałbym podzielić się zagadnieniami z pola #FilozofiaPolityczna. Wydaje mi się, że są to rzeczy ciekawe i pożyteczne społecznie, a przy okazji potraktuję to jako coping mechanism, by nie czuć, że tracę czas. I'm doing my part!

Thomas Hobbes (ur. 1588 - zm. 1679) jest jednym z moich ulubionych filozofów politycznych, których jednocześnie absolutnie nienawidzę. Dlaczego? Gość po prostu ma rację i boli mnie, że to akurat jego wizja jest najbliższa rzeczywistości, w której żyjemy nawet dzisiaj. Stał on w opozycji do innego, mniej pragmatycznego myśliciela, J. Locke'a, o którym również napiszę. Obaj stworzyli w sumie definicje tzw. "Umowy Społecznej", czyli genezę powstania państwa w podstawowej formie.

„Stwórz swoją własną piracką utopię. […] TSA mogą być równie proste i krótkie jak naprawdę dobre przyjęcie, prawdziwy autonomista dążyć będzie jednak do zmaksymalizowania potencjału głębszego i dłuższego doświadczania życia przeżytego w sposób autentyczny.”

Peter Lamborn Wilson, Nowy nihilizm

#Piraci #RewolucjaStyluŻycia #PostLewica #Filozofia #FilozofiaPolityczna #NoOneShouldEverWork #PostLeft #Anarchism #PirateUtopias #HakimBey #PeterLambornWilson #TymczasowaStrefaAutonomiczna #TSA

„[…] drapieżny kapitalizm wygrał i nie jest możliwa żadna rewolucja w klasycznym sensie tego określenia. […] Wewnątrz Tymczasowych Stref Autonomicznych wciąż istnieje możliwość „autentycznego życia”, nawet jeśli tylko na chwilę; jeśli oznacza to jedynie eskapizm, zostańmy Houdinim.”

Peter Lamborn Wilson, Nowy nihilizm

#RewolucjaStyluŻycia #Kapitalizm #TymczasowaStrefaAutonomiczna #TSA #PostLewica #Filozofia #FilozofiaPolityczna #PostLeft #Anarchism #HakimBey #PeterLambornWilson

Myśl na niedzielę handlową:

„Praca, przekleństwo klasy myślącej. Niewolnictwo płacowe.”

Peter Lamborn Wilson, Nowy nihilizm

#RewolucjaStyluŻycia #Praca #NoOneShouldEverWork #PostLewica #Filozofia #FilozofiaPolityczna #PostLeft #Anarchism #HakimBey #PeterLambornWilson

“Piraci uprościli hierarchię zarządzania, wybierali swoich kapitanów, pensję zamienili na spółdzielcze współdzielenie własności i ryzyka, no i znacząco zredukowali liczbę roboczogodzin gdyż okręt piracki posiadał załogę pięciokrotnie większą niż statki handlowe, na które polował.”

Bob Black, "Primitive Affluence. A Postscript to Sahlins", przekład własny

#Praca #Piraci #RewolucjaStyluŻycia #PostLewica #Filozofia #FilozofiaPolityczna #PostLeft #Anarchism #HakimBey #BobBlack #Marshall Sahlins

[…] wyznawcy [lewicy] wydają się być ostatnimi obrońcami pracy, bo jakby nie było pracy to nie byłoby też pracowników, kogo by zatem mieli organizować?

Bob Black, “O zniesieniu pracy”, przekład własny

#Praca #Lewica #KulturaZapierdolu #RewolucjaStyluŻycia #PostLewica #Filozofia #FilozofiaPolityczna #NoOneShouldEverWork

Osią problemu nie jest spór pomiędzy kapitalizmem, a socjalizmem, bo te w gruncie rzeczy są tylko manifestacją industrializmu, który jest niczym innym jak pędem ku wytwarzaniu, przymusem produkcji. Praca zatem staje się narzędziem opresji bo wymuszona jest imperatywem produktywności. Ktoś nam kiedyś wmówił, że więcej [mieć] znaczy lepiej [żyć] i teraz sprzedajemy na raty nasze życia.

#PostLewica #PostLeft #Anarchism #Filozofia #FilozofiaPolityczna

Mój postlewacki odchył zaczął się wraz z rodzicielstwem. Po prostu zacząłem się zastanawiać jakiego świata chcę dla moich córek.

Chcę świata bez szkoły, bez pracy i bez praw człowieka.

#KulturaZapierdolu #RewolucjaStyluŻycia #PostLewica #Produktywność #Wypoczynek #Praca #Edukacja #OdszkolnićSpołeczeństwo #Równość #PrawaCzłowieka #Filozofia #FilozofiaPolityczna #TakoRzeczeRilkesz

Wszystkie ruchy częściowego wyzwolenia [...] nie zawierają w sobie odwrócenia perspektywy, które rozbiłoby role społeczne i pozwoliłoby jednostkom na praxis oparty o własne pasje i pragnienia, ale faktycznie działają przeciwko takiemu odwróceniu perspektywy.

Wolfi Landstreicher, “The Ideology of Victimization”, przekład własny

#PostLewica #Wiktymizacja #RuchyCzęściowegoWyzwolenia #Krytyka #Filozofia #FilozofiaPolityczna

[…] akceptacja słabości stawia człowieka w absurdalnej sytuacji, w której musi błagać swojego ciemiężcę o wyzwolenie – utrwalając to, że nie będzie mógł być niczym innym jak tylko ofiarą.

Wolfi Landstreicher, “The Ideology of Victimization”, przekład własny

#PostLewica #Wiktymizacja #RychyCzęściowegoWyzwolenia #Krytyka #Filozofia #FilozofiaPolityczna #Wolfi #TheIdeologyOfVictimization

„Synteza pracy (wytwarzanie użytecznych wartości) i zabawy (aktywność dla niej samej) to jest to co rozumiem przez zniesienie pracy.”

Bob Black, "Afterthoughts on the Abolition of Work", przekład własny

#PostLewica #Praca #Zabawa #Filozofia #Polityka #FilozofiaPolityczna #ZniesieniePracy

No i znowu gównoburza, że jeden diplodok coś powiedział o jakimś stegozaurze, a i jeszcze, że heheszki z gwaltu. Ziobro zdziwienia. Istny Jurassic Park.

Już kiedyś pisałem, że nie mówię po jurajsku i się z dinozaurami nie dogadam. Dziadocen musi odejść. Ich Spektakl musi się w końcu skończyć. Czas na nową obsadę, reżysera i przede wszystkim czas na nowy scenariusz.

#postleft #post #lewica #filozofia #polityka #filozofiapolityczna #dziadocenmusiodejsc

Wy mówicie "koniec kultury zapierdolu", ja mówię "nikt nigdy nie powinien pracować".
#postleft #postlewica #filozofia #filozofiapolityczna #nooneshouldeverwork #onlygoodsystemisasoundsystem