1. Drie koningen (2)

Niets zo onbegrijpelijk nieuw als babyvoetjes
vanonder het dek tevoorschijn getrappeld.
Met ons binnenste bloot onder onze jas
vluchten we naar huis. De jaren erna zijn we vergeten.

#gedicht #poezie #driekoningen #marjoleinedevos

3. Drie koningen

We wilden geen kind zien. Wat we zochten
was hoop, we wilden geloven, verwachten
een sprong, een flits, een stem misschien.
We vonden een popje geschilderd door Memlinc.
Wilde dat bij ons horen, onze levens richten?
Het zweeg, het belichaamde vervulling,
maar niet voor ons. Wij bleven buiten
pathetisch snakkend naar een teken
dat we gezien waren, dat men hoorde
hoe wij tikten tegen de ruiten, dat men ons
zou openen, kruimels brood gaf van de tafel.
#marjoleinedevos #gedicht

3. Drie koningen

We wilden geen kind zien. Wat we zochten
was hoop, we wilden geloven, verwachten
een sprong, een flits, een stem misschien.
We vonden een popje geschilderd door Memlinc.
Wilde dat bij ons horen, onze levens richten?
Het zweeg, het belichaamde vervulling,
maar niet voor ons. Wij bleven buiten
pathetisch snakkend naar een teken
dat we gezien waren, dat men hoorde
hoe wij tikten tegen de ruiten, dat men ons
zou openen, kruimels brood gaf van de tafel.
#marjoleinedevos #gedicht

Drie koningen 2.

We kwamen en we waren overbodig.
De man en de vrouw spraken
de geheimtaal van ingewijden.
Wij waren ogenapplaus, onze knieën
bogen voor hun geluk. We keken
hongerig, zaten vruchteloos
met de baby op onze schoot-
geen blik vanachter de luiken
alleen slaap, zo geheimzinnig
als dit leven, zo vanzelfsprekend
als onze liefde.
En even doelloos.

Afbeelding: He Qi

#gedicht #poezie #marjoleinedevos #driekoningen

Drie koningen (2)

Niets zo onbegrijpelijk nieuw als babyvoetjes
vanonder het dek tevoorschijn getrappeld.
Met ons binnenste bloot onder onze jas
vluchten we naar huis. De jaren erna zijn we vergeten.

#gedicht #poezie #driekoningen #marjoleinedevos

Drie koningen (1)

1.

Het kind was gekomen, we gingen op weg.
We zagen vrede zoals men vertelt, welbehagen.
We hieven het glas op de kindertijd:
gele crocus, dode mus, de geur van stoeptegels
in de regen. Een biografie gevuld met feiten,
wonderen, verzonnen daden. We deden
wat we konden, we gaven ons hart
we prezen, knielden, aanbaden.
We waren voorbij, dat voelden we.

Marjoleine de Vos.
Uit: Zeehond graag

#gedicht #poezie #driekoningen #marjoleinedevos

Afbeelding; Vladimir Romanov 2015

Drie koningen

1.

Het kind was gekomen, we gingen op weg.
We zagen vrede zoals men vertelt, welbehagen.
We hieven het glas op de kindertijd:
gele crocus, dode mus, de geur van stoeptegels
in de regen. Een biografie gevuld met feiten,
wonderen, verzonnen daden. We deden
wat we konden, we gaven ons hart
we prezen, knielden, aanbaden.
We waren voorbij, dat voelden we.

Marjoleine de Vos.
Uit: Zeehond graag

#gedicht #poezie #driekoningen #marjoleinedevos

Afbeelding; Vladimir Romanov 2015