Choć otoczony przez ludzi, czuje się samotny, bo gdy upadam nikt nie próbuje mnie złapać… #depresja #samotnosc

@LukaszD Czym mniej ludzie będą używać kas ze sprzedawczyniami, tym bardziej sklepy będą zwalniały kasjerki i zastępowały je automatami. Kasjerki stracą pracę i usłyszą, że mogą zakładać startupy.

Drugą sprawą jest to, że nie akceptuję odczłowieczenia środowiska społecznego. Brak człowieka, z którym można zamienić parę słów (nawet potencjalnie) sprawia, że coraz bardziej poruszamy się po pustyni społecznej. Jeśli nie chcemy alienacji człowieka, atomizacji społeczeństwa, to trzeba utrzymywać kontakty międzyludzkie - nawet te mikrokontakty.

Dlatego zawsze wybieram stanowisko ze sprzedawczynią, nawet jeśli przy automacie jest całkowicie pusto.

Sami tworzymy świat, a którym będziemy żyć.

#bezrobocie #technologizm #atomizacja #alienacja #samotność #samoobsługowe #kasy #kasjerka #kasjer #kasjerzy #filozofiaŻyciaCodziennego #sklepy #supermarkety

@Annq Ważne i słuszne! Ale jednocześnie to odkrycie jest trochę tak jak: "gdy masz dużo cukru w cukrowniczce, to masz dużo cukru".

🤦 A co miałoby zmniejszać ryzyko depresji i stanów lękowych jak nie zadowalające relacje z innymi? Granie w gry komputerowe? Oglądanie seriali? Kupowanie gadżetów i ciuchów? Czytanie o celebrytach? Siedzenie na smartfonie? Picie alkoholu?

Oczywiście, że nie.

To trochę dziwne, że uznajemy za odkrycie naukowe konstatację, że aby nie dać się depresji czy lękom, trzeba utrzymywać dobre relacje i z innymi, których czasem można poprosić o pomoc.

#depresja #stanyLękowe #lęki #zdrowiePsychiczne #alienacja #samotność #przyjaźń #relacje #relacjeMiędzyludzkie #pomoc #psychika

Kiedyś pisałam teksty piosenek, ale tylko jeden z nich został oficjalnie opublikowany. Oto on:

„Cienie”
Copyright © by Kamila Podgórna, 2020

I znów blady świt przywitał mnie.
Sama już nie wiem, co jest jawą, a co snem.
Uchylam okno, błądzę wzrokiem po zamglonym niebie
I nie chcę myśleć, że przy mnie może zabraknąć ciebie.
Jesteśmy sobie naprawdę bliscy,
Jesteś moim światem, po prostu wszystkim.
Może zbyt mocno wierzę w marzenia złudne,
Bo to, co realne, jest dla mnie zbyt trudne…

A nasze serca, niczym cienie, przemykają gdzieś obok siebie.
To, co wczoraj trwało, dziś może być wspomnieniem.
I choć nasze serca pozostaną z echem wspólnych wrażeń,
Oboje wiemy, że nie będziemy razem…

Zamykam okno, próbuję odegnać demony przeszłości,
Ale tylko dzięki tobie mogę zapomnieć o szarej codzienności.
Tak wiele czasu razem spędziliśmy,
Że widzę ciebie w każdej mojej myśli.
Spoglądam na ulicę – pustka dookoła,
Lecz wypatruję ciebie, może mnie zawołasz?
Wciąż żyję złudzeniem, ale w sercu czuję ogromny ból.
Zaczynam pojmować, że nigdy nie będziesz mój.
Może wyśniłam o nas zbyt wiele,
A tak naprawdę będziemy zawsze tylko jak przyjaciele…

A nasze serca, niczym cienie, przemykają gdzieś obok siebie.
To, co wczoraj trwało, dziś może być wspomnieniem.
I choć nasze serca pozostaną z echem wspólnych wrażeń,
Oboje wiemy, że nie będziemy razem…

#autorka #tekstpiosenki #miłość #przyjaźń #smutek #tęsknota #samotność

Kiedy miałam 19 lat, próbowałam swoich sił w pisaniu tekstów piosenek, ponieważ w międzyczasie uczyłam się gry na gitarze akustycznej. Niestety, z mojej gitarowej przygody nic nie wyszło, ale zachowałam kilka tekstów z tamtego okresu. Poniższy utwór został opublikowany w moim e-booku pt. „(Nie)podobni”, dlatego jest datowany na 2020 rok, choć powstał dekadę wcześniej.
Zapraszam do przeczytania.

„Cienie”
Copyright © by Kamila Podgórna, 2020

I znów blady świt przywitał mnie.
Sama już nie wiem, co jest jawą, a co snem.
Uchylam okno, błądzę wzrokiem po zamglonym niebie
I nie chcę myśleć, że przy mnie może zabraknąć ciebie.
Jesteśmy sobie naprawdę bliscy,
Jesteś moim światem, po prostu wszystkim.
Może zbyt mocno wierzę w marzenia złudne,
Bo to, co realne, jest dla mnie zbyt trudne…

A nasze serca, niczym cienie, przemykają gdzieś obok siebie.
To, co wczoraj trwało, dziś może być wspomnieniem.
I choć nasze serca pozostaną z echem wspólnych wrażeń,
Oboje wiemy, że nie będziemy razem…

Zamykam okno, próbuję odegnać demony przeszłości,
Ale tylko dzięki tobie mogę zapomnieć o szarej codzienności.
Tak wiele czasu razem spędziliśmy,
Że widzę ciebie w każdej mojej myśli.
Spoglądam na ulicę – pustka dookoła,
Lecz wypatruję ciebie, może mnie zawołasz?
Wciąż żyję złudzeniem, ale w sercu czuję ogromny ból.
Zaczynam pojmować, że nigdy nie będziesz mój.
Może wyśniłam o nas zbyt wiele,
A tak naprawdę będziemy zawsze tylko jak przyjaciele…

A nasze serca, niczym cienie, przemykają gdzieś obok siebie.
To, co wczoraj trwało, dziś może być wspomnieniem.
I choć nasze serca pozostaną z echem wspólnych wrażeń,
Oboje wiemy, że nie będziemy razem…

#autorka #tekstpiosenki #książka #powieść #miłość #przyjaźń #smutek #tęsknota #samotność