❦ To jest tak nierówna książka, że zdania, które chciałabym zapisać w notatniku przeplatają się swobodnie z tymi, od których odwracam wzrok z obrzydzeniem. Autor jest spostrzegawczy i mocno się tym napawa, jednak czasem jego rozmyślania idą w stronę tak paskudnych stereotypów, że nawet czasy go nie usprawiedliwiają. Zobaczcie sami.

❦ „Myślałem, że coś mi się przywidziało, musiałem przetrzeć oczy; ten obraz był tak okropnie stary: ci fellachowie, niewolnicy, którzy znoszą teraz piasek z piramid, a za ich plecami nadzorca z batem w ręce…
…w taki sposób ci sami fellachowie budowali te same piramidy przed pięcioma tysiącami lat, poganiacz i wtedy stał za nimi, z batem w ręce.
Tymczasem przeminęło pięć tysięcy lat, a nic się nie wydarzyło”.

Trafne, prawda? A zobaczcie tutaj:

❦ „Afryka wszystko toleruje, niczym gnuśne zwierzę, zbyt ospałe i zmęczone, żeby strząsnąć z ciała te obce pasożyty, i dalej roi sobie nieopodal wody i pod słońcem.” „Nikt nie pracuje, bo wyszło słońce i mocno przypieka, bo Bóg jest łaskawy, a i dlatego, że dzisiaj już raz jedli, rankiem, i dlatego, że rozmnażają się jak króliki, i dlatego, że umierają jak króliki […]”.

❦ Powiecie: człowiek swoich czasów, wszyscy wtedy tak myśleli itd. Dobrze, fajnie. Ale czy taki autor zasługuje tylko na zachwyty? Czy nie powinno się nad nim pochylić i go zanalizować, skoro mamy już XXI wiek i krytykę postkolonialną, wszak jesteśmy o jednego Saida dalej? Zupełnie nie rozumiem też, dlaczego w posłowiu nie ma ani słowa o problemach tej książki, jest za to wspomnienie o „nad podziw wolnym od stereotypów ujmowaniu wątków i tropów”.

❦ Márai był 26-letnim szczylem, gdy pisał Śladami bogów. Dam mu jeszcze jedną szansę, kupiłam nawet jego powieść. A do Was mam apel. Krytykujmy! Nie każde dzieło musi być doskonałe i nie każda wada przekreśla całokształt.

(Post recyklingowany z książkowego Instagrama)

#książki #książkodon #MastodonoweKsiążkary #fedibook #ŚladamiBogów #SandorMarai #FediKsiążkary