Łooooo… #winyl #winylove

Mój prezent na Mikołaja, który sam sobie zrobiłem. Wyprzedana, ostatnia płyta Elektryków, którą zgarnąłem nową za niedużą kasę. To trzeci EW w kolekcji, chcę mieć wszystkie. Mam już „Dopetrhrone” na dwóch fioletowych winylach i „Black Masses” na CD. Nieco olałem ten album przy okazji premiery w 2017 i poznaję go dopiero teraz, od kilku dni w cyfrze, a teraz na placku. To nie są wczesne Elektryki, to w większości krótkie piosenki o hardrockowej charakterystyce (ostatni kawałek to dopiero stare EW). To nie jest arcydzieło na miarę wspominanego „Dopethrone” czy „Come my fanatics”. Nie jest to nawet bardzo dobre „Witchcult Today”, bo wszystko się pozmieniało stylistycznie w Elektrykach, od brzmienia po sposób kompozycji. Niemniej, jeśli damy im szansę, to potrafią nas dalej zabrać po okrutnej, psychodelicznej krainie pulpowych filmów z lat 70., dragów i brudnego seksu. Wszystko brzmi zdecydowanie lepiej niż ze spotify, które jest bardzo płaskie. Są tu wspaniałe, dudniące w żołądku dolne pasma, których w cyfrze nie uświadczycie. Gramofon został stworzony do słuchania stoner-doomu, szczególnie Electric Wizard. Lepszego prezentu nie mogłem trafić. No i popatrzcie jak to jest wydane.

#metalcollector #winylove #electricwizard #kochamwinyle #winyl

Coraz częściej podobają mi się kapele z kobietą na wokalu, kiedyś nie byłem w stanie słuchać, a teraz jednymi z moich ulubionych są High Priest of Saturn i... polski Wij. Ich „Dziwidło” to obok debiutu Uranus Space Club jedna z najciekawszych polskich płyt ostatnich lat jakie słyszałem. Ukazująca przede wszystkim, że i u nas da się robić dobre, oryginalne albumy w metalowej stylistyce, wcale nie zrzynające z kapel z zachodu. Trudno ostatecznie jednak osadzić ją gatunkowo, to nie do końca stoner, może gdzieś tam pobrzmiewa doom, bo jest obecny sabbatowy riff, ale to wszystko nic, bo Wij ma swoją tożsamość, odmienną od większości tego co dzieje się na metalowej scenie. Zespół powołuje się na łatkę „proto metal” i w brzmieniu jest wspomniany Black Sabbath, ale odnajduję tu też Breakout z Mirą i Kata. Prócz muzy jest tu bowiem dobra poezja, atmosfera wczesnej grozy ( a może właśnie Młodej polski?) i niesamowita wokalistka o potężnym głosie. Daleko temu od szajsu pokroju Closterkeler czy Artrosis. Wszystko jest zagrane bardzo oszczędnie, o dziwo bez grama kiczu, mimo iż jest tu pewna teatralna poza. Są tu też świetne riffy, kapitalny cover Venoma i spójna, minimalistyczna oprawa graficzna. To materiał z 2021 roku, gdyby wyszła w tym byłaby moim ulubionym albumem roku. Jest już na szczęście nowa epka ale tylko na cd, czekam na winylową edycję. Obawiałem się tego jak zabrzmi winylowe wydanie, bo słuchałem tego bardzo dużo z YT , ale na szczęście jest dobrze. Ta płyta to będzie klasyk. Zaopatrzcie się póki jest na rynku. I jebać co mówi Nergal, zakładajcie kapele i grajcie oryginalną muzykę!

#winyl #metal #blacksabbath #winylove