Zomaar een gedicht
September op de rivier
Nu de hand van de wind door mijn haren strijkt,
of alles daarmee is gezegd,
worden de bindingen onthecht
waardoor iets op zichzelf gelijkt.
Een rietstengel die op drift is geraakt,
verloren, maar zonder gevaar:
mijn leven, en ik kijk ernaar
alsof ik het zelf heb losgemaakt.
C.O. Jellema. Uit: Gedichten, doen, sonnetten.
#poezie #gedicht #zomaareengedicht
Zomaar een gedicht
Meermalen heb ik 's nachts
Meermalen heb ik 's nachts
die tuin teruggezien
toen iedereen nog leefde -
windstille appelbomen
aan de rand van de zee
veel mooier was het niet
maar over het wijdopen huis
stroomde
de violen hemel.
J.W.Oerlemans. Uit: De tuinen van Dodeman.
#gedicht #poezie #zomaareengedicht
Zomaar een gedicht
Toon Tellegen dicht in zijn laatste bundel 'Langs een helling' (ook) heel mooi over ouderdom.
Oude man zonder uitweg
Misschien is het maar beter zo, dacht hij soms,
Alsof hij zichzelf wilde troosten
met iets wat hij niet geloofde
woorden zo misplaatst...
en de tijd ging zich te buiten aan hem,
schrokte, smakte, schransde,
leunde al bijna achterover,
had hem al bijna op.
#poezie #gedicht #zomaareengedicht
Zomaar een gedicht. Light verse
Op een leeuw
Een leeuw gaf dagelijks te Velp
instructie aan zijn jongste welp.
'Houd' sprak hij 'in je rechterhand
een lange lat omhoog geplant,
een bos asperges in je linker ;
je tong naar buiten, dat staat flinker.
En als je nu rechtop leert slapen,
dan kom je later in een wapen'.
Trijntje Fop. Uit: Beestenboel.
#gedicht #lightverse #zomaareengedicht
Zomaar een gedicht
Over de eindigheid van het leven
Maar natuurlijk kwam ik ook weer
zo'n vriend tegen die er eens zeer
diep doorheen wilde gaan, spitsuur
op een terras midden in de stad,
lekker weer, er was nog veel aan
te doen op mijn leeftijd als je dat
zo zag. Straks zal ik er niet meer
zijn dacht ik, over veel gepraat en
weinig gezien hebben, geproefd
gedaan. Ik zweeg daarover.
Rutger Kopland. Uit: het orgeltje van yesterday.
#poezie #gedicht #zomaareengedicht
Zomaar een gedicht
Angst
Lieve jongen, zult gij vrezen
Voor den ouden koekoeksklok,
Waar de koekoek uit komt snezen
Of hij zelve schrok?
Nooit zal 't beestje zich verstouten
Uit te vliegen 's avonds laat,
't Is toch immers maar een houten
Stukje surrogaat?
Kan geen wijze raad u letten
Toe te zien vervuld van schrik?
Zullen wij hem stil gaan zetten,
Moedertje en ik?
Willem Wilmink. Uit: Goejanverwellesluis
#gedicht #poezie #zomaareengedicht #lightverse
Zomaar een gedicht
Mijn oudtante
Zoals zich in het voorjaar soms
nog een bruin appeltje
verbeten vasthoudt aan de tak
die bijna weer in bloei staat.
Zo hangt zij aan het leven
kogelvrij door crème en rouge
maar met het vaag vermoeden dat
de dood loert door het sleutelgat.
R.A. Basart Uit: Oranjebal
#poezie #gedicht #zomaareengedicht
Zomaar een gedicht
Soms een gevoel het leven te beleven,
het eindeloze naderen van grote steden
in treinen die hun loop vertragen,
en soms alleen met weerzin te bedwingen
door fluit te spelen op herinneringen.
Jan Emmens. Uit: Gedichten
#gedicht #poezie #zomaareengedicht
Zomaar een gedicht
De regen ritselt
in het riet.
Verblijfplaats
van de karekiet.
De roerdomp wacht.
Geduldig als een
paal stut hij de
nacht.
Jules Deelder. Uit: Boe!
Zomaar een gedicht
Impromptu
In het Bosplan
op de speelwei
zaten wij
gedachteloos
Op de vijver
voeren kano's
in de koepel
zaten mensen
Ik vroeg aan Judy
waar wij heengaan
maar zij wist het
evenmin
Kees Winkler Uit: Gedichten
Mensen komen naar elkaar toe,
ze komen heel voorzichtig naar elkaar toe.
Ze zijn een beetje bang,
ze hebben liefde bij zich,
maar ze weten dat ze zullen gaan schreeuwen.
Ze zijn al dicht bij elkaar
en kunnen elkaar al aanraken.
Ze bijten op hun lippen, zetten hun nagels in de palmen
van hun handen,
knijpen hun ogen dicht
en beginnen te schreeuwen.
Te schreeuwen!
En nog steeds komen ze dichter naar elkaar toe, steeds dichter.
Dat moet! Dat moet!
Toon Tellegen.
Schuttersfeest (2)
De dood zal zijn zoals mijn kindertijd.
Ik zit in glas-in-loodlicht in de mis
of aan een lange tafel in de wei.
Een leeuwerik staat biddend stil en wijd,
aan moeder kan ik zien waar vader is,
het paard draait op zijn rug, de poten vrij.
Wiel Kusters. Uit: Leesjongen. Verzamelde gedichten 1978-2017.
Zomaar een gedicht
Voorbij het bos
Het leven zoveel plus dus
ver voorbij het bos waarin
je alle kanten op maar niets
kon zien voorbij de bocht
in elke stronk een beeld
wel zonder hoofd en soms
een kei als een klassieke tors
geen richting dan je benen
en uiteindelijk het licht
achter de rand verandering
van lucht steeds helderder
en ongemerkt een wei van rust
bestendiging van je bestaan
dus niets voor niets gegaan.
Ad Zuiderent. Uit: Een heel nieuw orgel
Komt goed uit
Ik woon in een wijk met beschaduwde lanen,
straten genoemd naar illustere doden,
huizen die achter hun voortuin met kniphek
deftig en stijf van de verf staan te glanzen,
met in hun deur een brievenbus met 'Brieven'.
Ben ik in de wijk waar ik woon aan de wandel,
dan kom ik bovendien naast het trottoir
een uitzonderlijk rijke collectie
verchroomde wieldoppen tegen,
die ik ook al niet graag wil missen.
En omdat ik een hond heb,
hoeft dat gelukkig niet.
A. Korteweg
#zomaareengedicht
Zomaar een gedicht
Aurora
Zo wit als bloemen 's ochtends bloeien
in het noorderraam,
ontwaakt-uit een nacht zonder slaap,
het donkere groen van de dageraad
bewaart ze nog,
als zwart blad van de grond geraapt,
de palmen van de hand bieden zij aan-
zo ben ik-uit denkbeeldige armen opgestaan.
Elly de waard. uit: De zon is vrouwelijk.
Zomaar een gedicht (1)
Mijn dichtbundel van deze maand. H.C. ten Berge, Een kinderoog. De vroege jeugd van Xander Specht. Narratieve gedichten, gebaseerd op de herinneringen van de dichter aan de jaren veertig.
Een fragment:
Je raapte eikels voor Boer Frans
die ze aan de varkens voerde.
Hij kieperde het zakje leeg
en vulde het met goudrenetten.
Best voor appelpent met rijst
en 'un bonkie fleis d'r baai' zei hij.
Je bent een flinke vent
maar moet er nog van groeien.'
Zomaar een gedicht
dit ook
Met kleine geluiden wordt de kat
wakker als een poes / een duif
doet zij na
en gaapt /alvorens soepel
mijn wereld
als de hare
te vertroetelen
Gerrit Kouwenaar. Uit: Zonder namen
#poezie #zomaareengedicht #poes
Zomaar een gedicht
Morgenrood
Deze week begint pas. Het is kwart voor negen,
en ik roer nu al zo neerslachtig in mijn thee.
Maar ik zal sterk zijn: kijk! Daarbuiten schijnt de regen!
En aan het venster piept de vleermuis vrolijk mee!
Levi Weemoedt. Uit: 'Geduldig lijden'
#zomaareengedicht #poezie #lightverse
Zomaar een gedicht
Daphne en de witte grasparkieten
Daphne staat bij de grasparkieten
- Het zijn er zeven op een rij-
Van iets onzegbaars te genieten.
Is het om het verrukt geluid
Dat als uit levendige orgels
Jubelt uit hun groengele gorgels?
Want later, bij de papagaaien,
Die over eigen rauwheid blozen
In hun kragen van satijnroze,
Lacht zij, in weer een nieuw genieten,
Treffend gelijk de grasparkieten.
Bertus Aafjes. (Met mijn kinderen in de dierentuin)
Maar met de slaap wijkt ook het beeld terug,
de knotwilg ruist al verder en al zachter…
Teleurgesteld gooit men zich op zijn rug
En blijft mistroostig en verlangend achter.
Op straat razen alweer de legerauto’s.
Men staart op ’t wit-en-paarsgebloemd behang
Naar bijbelteksten en familiefoto’s
En vraagt opnieuw zich af hoe lang?
Hanny Michaelis. Klein voorspel (1949)